Unesco dag
Onze eerste stop van vandaag was Betanie of Bait al – ‘ayn, waar volgens de Bijbelse vertelling Jezus door Johannes de Doper in de Jordaan gedoopt werd.
We moesten ons aanmelden in het bezoekerscentrum en nadat alle identiteitsgegevens genoteerd waren werden we met een shuttlebus naar de startplaats gebracht. Als een van de eerste groepen mochten we het gebied weer betreden na het incident begin september waarbij 3 Israëlische soldaten werden doodgeschoten op de King Hussein brug. Jordaanse soldaten hielden op diverse plekken de wacht en wij kregen van de gids 10 minuten als groep op de plek aan de rivieroever die de ontmoetingsplaats is van Palestijnse en Jordaanse gelovigen. Een doopvont met gefilterd water bood de mogelijkheid je met water uit de Jordaan te besprenkelen. Water dat gezuiverd is vanwege de sterke vervuiling van het rivierwater.
Het bezoek heeft indruk op me gemaakt. Bij een gevoelstemperatuur van 36 graden heb ik geprobeerd via foto’s je een idee te geven. Voor de geschiedenis van deze plek verwijs ik je naar de Bijbel.
Het was net middag dus we besloten een tweede Unesco erfgoed te bezoeken, het stadje Salt. Erfgoed vanwege de overblijvende huizen van rijke kooplieden uit Nablus die eind 19e eeuw hun eigen architecten en bouwvakkers inzetten voor de bouw hiervan.
Maar eerst hoogste tijd om iets te eten te zoeken. In de Souk van Salt heb ik geleerd hoe Manakish gemaakt moet worden. De oudere vrouw nam de tijd en het eindresultaat mocht er zijn. Een lekkere zoete muntthee daarbij maakte onze lunch compleet.
Wat volgde was een steile klim naar de Al-Khadir church. Veel trappen en dan nog bijna langs deze Grieks Orthodoxe kerk lopen omdat ze schuil gaat achter een onopvallende metalen deur. De kerk is gewijd aan Sint-Joris en werd ter ere van hem om een grot heen gebouwd. In de kerk is een voetafdruk die zou toebehoren aan de heilige en waar gelovigen het glas aanraken van de vitrine die om de voetafdruk is geplaatst om te bidden voor genezing. Achter in de kerk is een grot in de rotswand waar gelovigen briefjes achterlaten met wensen. Er zou net een dienst starten dus ons bezoek was van korte duur.
De laatste stop van vandaag was in het Abu Jabber house, een voorbeeld van de Nabulsi architectuur. Voor het museum hoef je hier niet naar toe te gaan, om een indruk te krijgen van een koopmanshuis uit de tijd van de kooplieden uit Nablus was het zeker de moeite waard.
De knollen waren nog maar eens op dus terug naar de auto voor onze rit naar Amman. Nee dat ging niet als gepland. Geen leven te bespeuren bij het draaien van de sleutel in het contact. Klep open en hopen op de goodwill van de bewoners voor hulp. Google translate doet wonderen In zo’n geval. De mannen in de kapperszaak waren zeer behulpzaam. Uit een doe het zelf zaak kwam een jongen met een startkabel en uit de bakkerij kwam uiteindelijk een man die liet zien dat de auto alleen start in de P stand.
We hebben veel gezien en geleerd vandaag. Als afsluiting van de dag lekker gegeten met Sara in een Jordaans restaurant. Voor Frank een traditioneel Jordaans gerecht Mansaf.
Morgen een nieuw avontuur.
Liefs Jeannette
Reacties
Reacties
يُرجى عدم ترك بصمات أصابع على اللوح الزجاجي في المستقبل.
Mooi! Welterusten hoor😉
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}
